کد مطلب:68935 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:356
1. امام صادق علیه السلام فرمود: نام عید غدیر در آسمانها روز «عهد معهود» است.[1] . 2. امام رضا علیه السلام فرمود: [صفحه 230] خداوند در روز عید غدیر ولایت را بر اهل آسمانها عرضه كرد، و اهل آسمان هفتم در قبول آن از دیگران سبقت گرفتند. بهمین جهت خداوند آسمان هفتم را به عرش خود مزین فرمود. سپس اهل آسمان چهارم بر دیگران سبقت گرفتند، و خداوند آن را به بیت المعمور مزین فرمود. سپس اهل آسمان اول سبقت گرفتند، و خداوند آن را به ستارگان مزین فرمود.[2] . 3. امام رضا علیه السلام فرمود: روز غدیر، روزی است كه خداوند به جبرئیل امر می كند تا تختی از كرامت خود در مقابل بیت المعمور قرار دهد. سپس جبرئیل بر فراز آن قرار می گیرد و ملائكه از همه ی آسمانها جمع می شوند و بر پیامبر صلی اللَّه علیه و آله ثنا می فرستند و برای شیعیان امیرالمؤمنین و ائمه علیهم السلام و محبین ایشان استغفار می كنند.[3] . 4. امام رضا علیه السلام از پدرش امام موسی بن جعفر علیه السلام از جدش امام صادق علیه السلام نقل می فرماید كه فرمود: روز غدیر نزد اهل آسمان مشهورتر از اهل زمین است. خداوند تعالی در بهشت قصری خلق فرموده كه بنای آن خشتی از نقره و خشتی از طلا است. در آن قصر صد هزار اتاق سرخ رنگ و صد هزار خیمه ی سبز رنگ وجود دارد و خاك آن از مشك و عنبر است. در آن قصر چهار نهر جاری است: نهری از شراب و نهری از آب و نهری از شیر و نهری از عسل. در كناره های این نهرها درختانی از انواع میوه ها قرار دارد، و بر آن درختان طیوری هستند كه بدنهای آنها از لؤلؤ و بالهایشان از یاقوت است و به انواع صداها می خوانند. روز غدیر كه فرا می رسد اهل آسمانها وارد این قصر می شوند و تسبیح و تقدیس و تهلیل می گویند. آن پرندگان هم به پرواز در می آیند و خود را به آب می زنند، و سپس در آن مشك و عنبر می غلطند. آنگاه كه ملائكه جمع شدند بار دیگر به پرواز در می آیند و آن عطرها را بر آنان می پاشند. [صفحه 231] ملائكه در روز غدیر «نثار فاطمه علیهاالسلام»[4] را به یكدیگر هدیه می دهند. وقتی آخرین ساعات روز غدیر فرا می رسد ندا می آید: «به مراتب و درجات خود برگردید كه به حرمت محمد و علی تا سال آینده در چنین روزی، از لغزش و خطر در امان خواهید بود».[5] .
در آسمانها روز غدیر را می شناسند و اكنون آغاز پانزدهمین قرنی است كه حتی در یك سال آن جشن غدیر ترك نشده است. در این باره چهار حدیث ذكر می نماییم:
صفحه 230، 231.